Discos 2021

Collage coas portadas de todos os discos da selección
Ten 2 comentarios.

Os discos máis escoitados e venerados en Chamuín, dos publicados en 2021, foron:

Dule. Corners of Existence

Oulu

Margaritas podridas. Margaritas podridas

Hermosillo

Black Midi. Cavalcade

Londres

Amyl and the sniffers. Comfort to me

Melbourne

Caamaño e Ameixeiras. Aire

Galicia

Black Country, New Road. For the first time

Londres

Trilitrate. Está de grelo

Vigo

Lucía Aldao. Pava

A Coruña

Alice Phoebe Lou. Glow

Berlín

Sierra Ferrell. Long time coming

Nashville

Bala. Maleza

Galicia

BADBADNOTGOOD. Talk memory

Toronto

Dry cleaning. New long leg

Londres

Sumrrá. 7 visións

Compostela

Cru. A

Carral

Ploho. Фантомные Чувства

Novosibirsk

Springtime. Springtime

Australia

Muito Kaballa Power Ensemble. Mamari

Colonia

King Gizzard & The Lizard Wizard. Butterfly 3000

Melbourne

Os Vacalouras. Xuventude prexubilada

Vigo

Bonus: Germán Díaz. Chifteli

2 comentarios

  1. Buffffffffff……que ferruxe que teño nos oídos……que boa música….espectacular e inaccesible o meu anquilosamiento mental….sorprendeume por nostálgico springtime( obvio no meu caso)xa a portada me remite ao meu disco de cabeceira de toda a vida (non more shall we part)….Lucía Aldao tamen me gustou moito….moi bonita a canción e fermosa a tormenta e muro por detrás,moi boa…non deixa de enfadarme que sea veciña e non teña a oportunidade de descubrila entre tanta merda do sistema…nin siquiera me sonaba….Amil and the snifers….tamen me entrou a primeira…sorprendeume esa rabia como con metrónomo totalmente controlada…e despois tirando de primeiras impresions black contry,new Road…encantoume a foto e dixen…a ver qué e…moi vos….sorprendeume a voz do tío….tamen me sorprendeu Cru….gratamente….gustoume a mesturanza das voces cas guitarras….bueno….e o bonus track elexichelo a conciencia….que animal o tío…brutal…gracias por romperme os esquemas líneas nos que vivo mansamente durante un par de horas….Ei de seguir mirando debaixo da cama para ver as sorpresas que me deixan os trasnos…

    1. Ei Miguel que guai, gracias por escribir e escoitar! A ferruxe túa logo se dilúe jajaj Si que hai peña facendo cousas guais, non vai ser todo nostalxia! O de Margaritas podridas, que tamén se parece na portada a Springtime e Nick Cave, tamén mola moitísimo e tamén ten toques, hostiazos máis ben, noventeiros que fijo que che molan.
      Apertas, bordeliano!!

Deixar un comentario

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *