Chistes II – Especial escatoloxía

Logo do chiste inaugural, que tiña un toque filosófico, e en honor a Fátima, volvo cunha selección de chistes preas. Son boísimos. De feito, estoume escojonando mentres escribo, que pena que a risa dun non se note ao escribir.

—x—x—x—

Isto era unha bruxa tan prea, tan prea, tan prea que en vez de voar cunha escoba, voaba cao escobilla do váter.

—x—x—x—

Vai un ao médico e dille:

-Ui, vai haber que facer análises de orina, semen e feces.

-Vale, pois xa lle deixo aquí os gallumbos, que levo présa.

—x—x—x—

-Mamá, mamá. Os peidos pesan?

-Non, nena.

-Pois daquela cagueime

—x—x—x—

Están dous e un tírase un tremendo peido interminable. Xa non trompetero, senón máis ben tipo trombón. E dille o outro:

-Joé, vaia peido máis longo que te marcaches.

E contéstalle o autor intestinal do peido:

-Home, se fora ancho rompía o cu.

—x—x—x—

(Este non o entendo. Non entendo nada. Pero ten pinta de estar ben. Titúlase “La Mosca Comemierda”. Cópioo tal cual o vin por aí na rede.)

.

Esto era una mosca que le gustaba mucho comer mierda y tambien le gustaba mucho hablar,era una charlatana,ademas de gorda. Hasta que un día decidió ponerse a dieta.Consejo: Aunque te pongas a dieta vas a seguir siendo igual de fea.

 (???)

 —x—x—x—

(Este é o máis asqueroso de todos. É tan asqueroso que dubidei moito en poñelo. Pero a dúbida tampouco se nota ao escribir, así que case que paso de poñelo, e deixo o oco en branco, para que se note que dubidei)

.

…

…

…

 

—x—x—x—

(E por último, outro de moscas. Titúlase “La mosca educada”)

.

Están dúas moscas papando na merda, e vai unha e tírase un peido. A compañeira protesta:

-Eh, que estou comendo, tía.

—x—x—x—FIN—x—x—x—

Espero que vos gusten.E que vós non esteades comendo.Tamén deixo aquí unha oda ao peido e aquí un manual de boas prácticas para cagar en baños alleos. Moi útil.E para rematar, un pequeno fragmento dunha gran película, ‘O Odio’ (unha das miñas favoritas), un filme francés dos anos 90 que vai duns chavales dos suburbios de París que andan por aí rebotados con case todo. Hai un momento no que os protas coinciden nuns baños públicos cun tipiño que lles conta a apasionante historia de Brumbalski, un home que coñecera indo pa Siberia…

O conto non ten perda, e vén ao conto:

“NO HAY GUSTO MÁS DESCANSADO QUE EL DE DESPUÉS DE HABER CAGADO”